Bangladesh behoort tot de landen met het hoogste aantal kindhuwelijken ter wereld.
22,3 miljoen meisjes trouwden er zelfs al voor hun vijftiende.
Ook Murzia, die als jongerenactiviste betrokken is bij Plan International en opkomt voor de rechten van meisjes, stond een gedwongen huwelijk te wachten. “Mijn vader wilde wel dat zijn kinderen naar school gingen, maar als arme boer zonder eigen land besloot hij toch dat ik moest trouwen.”
Armoede is – naast sociale druk en een gebrek aan onderwijs – een van de voornaamste oorzaken van kindhuwelijken. Als een meisje getrouwd is, is er immers één mond minder te voeden. “Meisjes worden daarnaast vaak gezien als minderwaardig”, vertelt Nazrul Islam Chowdhury, programmamanager bij Plan International in Bangladesh. “Dit leidt tot discriminatie. Meisjes moeten zo snel mogelijk trouwen, kinderen krijgen en voor het huishouden zorgen. Omdat men vindt dat meisjes niet hoeven te werken is een opleiding voor hen niet nodig, waardoor ze al vroeg klaar zijn om te trouwen.”
Ook zien ouders het huwelijk vaak als een manier om een goede toekomst, zonder geweld, voor hun dochter te regelen, vertelt Islam Chowdhury. “Maar het tegendeel is vaak waar. Juist binnen een gedwongen huwelijk komen fysiek en seksueel geweld vaak voor. Ook worden kindbruiden vaak op veel te jonge leeftijd zwanger, terwijl hun lichaam nog niet klaar is voor een zwangerschap en bevalling. Dat brengt grote gezondheidsrisico’s met zich mee.”
Om kindhuwelijken tegen te gaan zorgt Plan International er onder andere in Bangladesh voor dat meisjes, jongens, ouders en andere betrokkenen voorlichting krijgen over de gevaren van kindhuwelijken en het respecteren van de rechten van meisjes. “We focussen hierbij ook specifiek op vaders”, vertelt Islam Chowdhury. “Zij kunnen een belangrijke rol spelen door hun dochters niet uit te huwelijken, maar hen naar school te laten gaan. Zo inspireren ze ook andere vaders in de gemeenschap om hetzelfde te doen. Ook ondersteunen we meisjes en hun families zodat zij naar school kunnen blijven gaan. En we lobbyen voor betere wetgeving en de handhaving ervan. Want hoewel kindhuwelijken in Bangladesh bij wet verboden zijn, wordt hier vaak niet op toegezien.”
Toen Murzia’s vader met het idee kwam om haar uit te huwelijken, had ze bij een training van Plan International al geleerd over de gevolgen van een kindhuwelijk. Ze durfde daarom tegen hem in te gaan en wist hem te overtuigen haar niet uit te huwelijken, zodat ze haar opleiding af kan maken. Nu zet ze zich in haar gemeenschap in om kindhuwelijken uit te bannen. Haar belangrijkste hulpmiddel in die strijd? “Dat is mijn fiets”, zegt ze enthousiast. “Daardoor kan ik snel in actie komen en langsgaan bij meisjes die het risico lopen uitgehuwelijkt te worden.” Vervolgens gaat ze in gesprek met meisjes en hun ouders om hen te overtuigen af te zien van een kindhuwelijk. Zodat alle meisjes de kans hebben om naar school te gaan en hun leven zelf vorm te geven.